Facts About اصیل مرغ کی آنکھیں Revealed
این نسخهٔ پایداری است که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.
تمامی مرغهای ابریشمی دارای پوست و استخوان تیره و گوشت تیرهٔ مایل به خاکستری هستند و در زبانهای چینی، وو گو جی (烏骨雞[۱۲]) به معنای مرغ استخوانسیاه خوانده میشوند.[۱۱] سیاهی زیر پوست و بافت همبند حیوان یک ویژگی نادر محسوب میشود و در مرغها، به دلیل فیبروملانوسیس ایجاد شده که منشأ آن جهش نادری بوده که در آسیا در این حیوان رخ دادهاست.
[۵] نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشتههای مارکو پولو بازمیگردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به اینگونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره میکند.[۶] در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رسالهای جامع در مورد مرغها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونهای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره میکند.[۷]
اصیل مرغ کی رانوں کے نیچے والے سخت حصے کو نلیاں کہتے ہیں۔ یہ خشک اور سخت ہوتی ہیں حوالہ جات[ترمیم]
اصیل مرغ کے پروں کو پلے کہا جاتا ہے۔ اصیل مرغوں کے پلے سائز میں بڑے بڑے اور ہر پلے میں کم از کم دس دس کلیاں پائی جاتی ہیں۔ اصیل مرغ کے پلے میں زیادہ سے زیادہ تیرہ کلیاں ہوتی ہیں لیکن اگر کلیوں کی تعداد دس سے کم ہو تو اس مرغ کو اچھا اصیل نہیں مانا جاتا۔
اچھے اصیل مرغ کی نوک یعنی چونچ موٹی اور چھوٹی ہوتی ہے۔ نوک کا اوپر والا حصہ نیچے والے سے تھوڑا سا لمبا ہوتا اور آگے سے نیچے کا مڑا ہوا ہوتا ہے۔ ایسی نوک کو قُفل نوک کہتے ہیں۔
ویکیپدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکیمدیا است.
۱ تاریخچه ۲ ویژگیها تغییر وضعیت زیربخشهای ویژگیها ۲.۱ بانتامها ۲.
اصیل مرغ کے سر پر موجود کلغی کو تاج کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کا تاج جڑھ سے پتلا، اوپر سے موٹااور سائز میں چھوٹا ہوتا ہے۔ تاج کھڑا اور مضبوط ہو تو اسے زیادہ پسند کیا جاتا ہے۔ اصیلوں میں کُل چھ قسم کے تاج پائے جاتے ہیں۔ کریلا تاج، بادام نما تاج، ٹوپلا تاج، ٹھیکر تاج، کِلی تاج، بانکہ تاج۔
در استاندارد کمال آمریکا، وزن استاندارد برای مرغ ابریشمی بانتام نر ۱ کیلوگرم و برای ماده ۹۰۷ گرم بیان شدهاست.[۱۴] در استاندارد ماکیان استرالیایی و استاندارد ماکیان بریتانیا وزن استاندارد مرغ ابریشمی بانتام بسیار کمتر است.
مرغهای ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی here به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد.[۵] زمانی که مرغهای ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایتهای بسیاری در مورد آنها شایع شد.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مرغ ابریشمی موجود است.
اصیل مرغبازی میں ایک اچھے اصیل کی شناخت کے لیے مرغ کی چُونچ سے لے کر اس کے پنجے کے ناخنوں تک ایک ایک عُضو کو دیکھا اور پرکھا جاتا ہے۔ ویسے تو اصیل مرغ کی پہچان ایک بہت بڑا موضوع ہے لیکن یہاں ہم اصیل مرغ کی چند موٹی موٹی نشانیوں کا ذکر کرتے ہیں۔
این صفحه آخرینبار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳ ساعت ۱۷:۴۰ ویرایش شده است.
( ب ) گول چہرے والے کھلے کنڈے کے مرغ۔ دونوں طرح کے چہروں میں خُشک، کھینچا ہوا اور کم گوشتی چہرہ اچھا مانا جاتا ہے۔
سوپ مرغ ابریشمی در بوکیت باتوک، سنگاپور گوشت تیرهٔ مرغ ابریشمی خصوصیتی نامعمول در آشپزی اروپایی و آمریکایی محسوب میشود.[۱۱] در مقابل در بسیاری از جوامع آسیایی، استفاده از گوشت مرغ ابریشمی در غذا معمول و متداول است. در آشپزی چینی، گوشت مرغ ابریشمی بهطور خاص مورد توجه قرار گرفتهاست و در بسیاری از غذاهای ژاپنی، کامبوجی، ویتنامی و کرهای، از افزودنیها معمول بهشمار میآید. در نواحی تحت نفوذ آشپزی چینی مانند مالزی ممکن است طبخ مرغ ابریشمی مشاهده شود.
تخمهای مرغ ابریشمی مرغ ابریشمی در برخی از کشورها به عنوان مرغ بانتام شناخته میشود. با این وجود، گونههای دیگر، بر حسب منطقه و بسیاری از ویژگیها مانند اندازه، متفاوت از مرغ ابریشمی هستند و مرغ ابریشمی بانتام، در واقع به عنوان گونهای متفاوت از مرغ ابریشمی شناخته میشود. در آمریکای شمالی، تقریباً تمامی مرغهای ابریشمی از نژاد بانتام هستند؛ اما مرغهای ابریشمی در اروپا در اندازه و ویژگیهای استاندارد و اصلی خود هستند.
در اوایل قرن هفتم، در طب سنتی چین، سوپ مرغ حاوی گوشت مرغ ابریشمی به عنوان غذایی شفابخش شناخته میشد.[۱۱] روشهای معمول برای طبخ مرغ ابریشمی بهصورت گوشتابه، تفتآبپزی، و کاری است. در سوپ سنتی چینی، به همراه مرغ ابریشمی از موادی از قبیل زالزالک، سیبزمینی شیرین چینی، خلال پرتقال و زنجبیل استفاده میشود.[۲۱] برخی از رستورانهای زنجیرهای در نواحی مرکزی در غرب، مرغ ابریشمی را به عنوان یک غذای سنتی آمریکایی یا فرانسوی مانند کانفیت طبخ میکنند.[۱۱] منابع[ویرایش]
مرغهای ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغهای ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوشهای خود هستند. بهعلاوه مرغهای ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک میشوند. مرغهای ابریشمی حاضر در رقابتهای نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.
یک مرغ ابریشمی کبکی پرهای زینتی مرغ ابریشمی در میان نژادهای مرغ منحصربهفرد بود اما در سالهای اخیر پرهای مرغ ابریشمی به نژادهای متعددی گسترش داده شدهاست که بارزترین نمونهٔ آن بانتام ژاپنی است که اکنون در بریتانیا و هلند متداول شدهاست.